OP VAKANTIE MET EEN GROOT GEZIN: ZO DOE JE DAT (AD)

Met acht kinderen en één auto op vakantie gaan, is een hele toer. Hoe fikst de familie Dunning uit Emmeloord dat? De vuile was eindigt op de camping in de vuilnisbak.

Geschreven voor het AD. Afbeelding: Pixabay

Opa Dunning heeft vorige week alle fietsen opgeknapt. Alle remmen en lichten functioneren weer. Als moeder Samantha Dunning (37) en de vier oudsten er opstappen om half elf, zwaait echtgenoot Jan (37) ze uit. Want Michelle (15), Judith (13), Ruben (11) en Nathan (9) fietsen de 50 kilometer van Emmeloord naar de kindvriendelijke camping in Dwingeloo. Elk uur pauzeren ze. Jan volgt in de Opel Zafira, met op de twee achterbanken Ruth (6), Eva (4), Anna-Eden (2) en in het babyzitje Gideon.

Aan de trekhaak de caravan, met de weekeindtassen, boodschappen, voor- en bijzettent. Daarin slapen de oudste vier. Het zal net passen op de staanplaats van 10 bij 10 meter. Zonder oponthoud kunnen de tieners rond twee uur ‘s middags hun slaaptent opzetten.
Tot aan de komst van Eva, vier jaar geleden, past het hele gezin nog in de auto voor een vakantie in Midden-Frankrijk. Vader achter het stuur, Michelle voorin, moeder achterin met Ruth op schoot en Judith, Ruben en Nathan. Als iedereen zijn best doet, lukt het net. Tot de geboorte van spruitje nummer zes, dan blijkt de rode familiecoupé te klein.

Goedkoper
Sindsdien zoekt de familie het dichter bij huis, zoals veel grote gezinnen in Nederland doen. Het geeft minder rompslomp en valt goedkoper uit. Een enkel megagezin splitst zich op: de ene ouder vliegt dan bijvoorbeeld met een aantal kinderen naar Marokko en de ander viert de zomerperiode met de kleintjes in eigen land.
De familie Dunning kiest dit jaar voor Drenthe. ,,Twee jaar geleden zijn we naar Zeeland gegaan”, zegt Samantha. ,,Jans vader is meegereden om ons daar te krijgen.” Deze zomer verplaatsen ze zich op eigen kracht, maar met z’n tienen, hondje Kwispel en bagage mee past het niet in de grote gezinsauto.
Jan: ,,De camping is hier 50 kilometer vandaan, dus nog net op de fiets te doen. Vorig jaar hebben de kinderen 70 kilometer gefietst naar de camping in Appelscha en dat vonden ze geweldig.”

Verkering
Jan en Samantha zijn 15 jaar als zij elkaar ontmoeten. Dezelfde middelbare school, dezelfde kerk. Aan het einde van de dag keren beiden terug naar volle huizen, met ouders en vijf broers en zussen aan de eettafel. Ze krijgen verkering en op hun 20ste volgt een huwelijk. Samantha leert voor verpleegkundige maar stopt haar opleiding wanneer ze een jaar later bevalt van dochter Michelle. Vier meisjes en drie jongens volgen. Allemaal dragen ze een Bijbelse naam.
,,Ik had nooit gedacht dat we zo veel kinderen zouden krijgen”, zegt moeder Samantha, daags voor de tocht naar de kindvriendelijke camping in Dwingeloo. Ze heeft als huismoeder een dagtaak aan het gezin. ,,Als je te veel over de toekomst nadenkt, krijg je nooit acht kinderen. We doen het voor de gezelligheid en het leven om ons heen. Je doet het omdat al het andere zo leeg voelt. Wij weten in elk geval waarvoor we leven.”

Gehoorapparaat
Met z’n tienen uit kamperen vereist voorbereiding en handigheid. Een dag voor vertrek begint het grote inpakken. Michelle en Judith vullen hun weekeindtassen zelf. Ruben en Nathan ook, maar Samantha controleert de inhoud nog wel. Hebben ze aan schoenen en een jas gedacht?
Jan loopt de grote checklist af. ,,Kleding, eten, tenten, slaapzakken, luchtbedden en matjes. Dat is het strikt noodzakelijke, en dan zit de caravan al bijna vol.” Voor groot speelgoed is geen ruimte. Wat wel in de hoekjes van de caravan past zijn de spelletjes op reisformaat. ,,We spelen heel veel spelletjes. ‘s Avonds na het eten of wanneer het regent.”
Wat ook thuisblijft, zijn de gehoorapparaten met een gezamenlijke waarde van 9.000 euro. Jan en Samantha hebben drie dochters met een slecht gehoor. Elk hulpstuk aan een oor kost 1.500 euro. ,,Ze blijken behoorlijk gevoelig voor water en zand. Op de camping wordt veel met water gedaan en gespeeld. Iemand hoeft maar één waterpistool op hun oor te richten en er ontstaat al schade. Daarvoor zijn de apparaten te kostbaar. Onze oudste dochter hoort op afstand alleen gemompel, maar ze kan wel zien wat we zeggen. We kiezen dus bewust voor deze oplossing.”
De mobiele telefoons in de familie gaan offline. ,,Na een dag mist niemand de sociale media meer”, zegt Samantha. Jan kijkt wel elke dag op zijn telefoon, voor eventuele noodgevallen en het weerbericht.

Wegwerpcollectie
Aan kleding wassen waagt niemand zich. ,,Wij sparen het jaar door de shirts, rokken en broeken op die de kinderen liever niet meer dragen”, zegt Samantha. ,,Dat hebben we geleerd van een ander groot gezin.” Op de camping komt de wegwerpcollectie van pas. ,,Zodra er een vlek op een shirt komt gooi ik het gewoon weg. Het geeft zoveel rust als je niet alles met de hand hoeft te wassen.”
Elke dag kookt Jan vanachter de gasfles en skottelbraai. Hij bakt en wokt er de groenten, het vlees en zelfs de pannenkoeken. Pasta wordt in de caravan gekookt.
De fietsen die opa Dunning heeft gerepareerd, blijven dagelijks in gebruik. Elke ochtend kiest de familie een bestemming. Zo blijft het dagprogramma voor tien mensen financieel haalbaar en valt het gezin overdag niet uit elkaar. Samantha: ,,Een dag niet fietsen geeft onvoldoende rust. Dan moeten we iedereen bezighouden, terwijl de kinderen zich op de fiets vermaken en er een ijsje aan het einde van de dag wacht.” Jan: ,,Het is druk, maar we ontsnappen wel uit ons vaste stramien.”